Bu kadırganın yükü pek nârin,
Âheste beste sûy’i Gülhâne’ye vardı.
İçinde kimler vardı
/ bilseniz şaşardınız,
Güzelliğe nişanlıymış her biri
-Sadâkatleri sâbit iffet erbâbı.-
Bu gemilerdi ki, beklediğim, geldiler,
Âheste beste yüreğime demir attılar.
Mor atlastan etekleri belinde,
/ görseniz şaşardınız,
Birinin adı Gülbahardı.
Bin naz ile ve lütfen ve keremen,
/ bizden taraf
şöylece bir baktılar.
Karanlık, hânemize haramdır deyû
Taşra kıldılar bizi,
/ her geceyi ve beni,
Kapıları kapattılar…
Yalnız komadılar, hele şükr’olsun,
Bergüzârdır diyerek, bize bes
Anadan üryân bir hasret bıraktılar…
Kâmil UĞURLU
